سیستم موقعیت‌یاب جهانی (GPS)

جهان مدرن، محتوی طیف وسیعی از اختراعات و نوآوری‌های پیشرفته بوده که زندگی انسان را متفاوت از قرن‌های گذشته نموده است. خودروهای برقی و خودران، هواپیماهای مافوق صوت و غول‌پیکر، فناوری اصلاح ژنی «CRISPR»، سیستم‌های ارتباطی پیشرفته و بسیاری از موارد دیگر، تنها نمونه‌هایی از این نوآوری‌ها هستند که به لطف ذهن خلاق و جستجوگر مخترعین و فناوران مختلف، ارائه شده‌اند. در این میان، برخی از اختراعات هستند که نقشی بزرگ‌تر بر عهده داشته و توانسته‌اند انقلابی بزرگ پدید آورند. لحظه‌ای به اختراع لامپ یا تلفن فکر کنید که چگونه همه چیز را تغییر داده است. فناوری موقعیت‌یابی «GPS» هم، از همین دسته اختراعات می‌باشد.
«GPS»، یکی از مشهورترین اختراعات بشر در زمینه جهت‌یابی و تعیین مکان جغرافیایی است. این فناوری، آنچنان نزد عموم مردم پذیرفته شده که شاید بسیاری ندانند که مخفف عبارت «سیستم موقعیت‌یابی جهانی» یا «Global Positioning System» است. «GPS»، یک سیستم جهت‌یابی پیشرفته و کارآمد محسوب شده که با استفاده از آن، می‌توان اطلاعات مرتبط با زمان و مکان جغرافیایی یک گیرنده الکترونیکی را از طریق فناوری ماهواره‌ای تعیین نمود.

بررسی‌ها نشان می‌دهد که طی سال‌های گذشته، فناوری «GPS» پیشرفت‌های متعددی را پشت سر گذاشته و بسیار دقیق‌تر از قبل شده است. علاوه بر این، گیرنده‌های الکترونیکی کوچک‌تر شده و سیستم‌های جدید را می‌توان برای طیف وسیع‌تری از دستگاه‌ها به کار گرفت. در حال حاضر، آمریکا از ۳۲ ماهواره برای ارتباط با ایستگاه‌های نظارتی و سیگنال‌دهی متعدد استفاده می‌کند که میلیون‌ها دستگاه الکترونیکی در سرتاسر جهان را به هم متصل نموده است.

در این بین، سؤال اینجا است که این فناوری انقلابی از چه زمانی و چگونه شروع شده است؟