سرویس اجاره لباس | Rent the runway

پوشش و آراستگی یکی از دغدغه های اصلی انسان در طول تاریخ بوده است. به همین دلیل هر فرد در طول زندگی بخشی از زمان خود را به انتخاب، خرید و هماهنگ سازی اجزای لباس با همدیگر (یا به اصطلاح ست کردن) در هر بار پوشیدن می نماید.این موضوع با گسترش اینترنت که منجر به آشنایی با انواع برندها و مدها گردیده و توسعه شبکه های اجتماعی که با عث بیشتر دیده شدن افراد جامعه گردیده، تبدیل به دغدغه جدیتری شده است. همه ما با هر سطحی از درآمد روزی در زندگی مان با چالش معروف “چی بپوشم” روبرو شده ایم. خواه در یک صبح پرانرژی زمانی که می خواهیم برای رفتن به سر کار آماده شویم و دنیا را جای بهتری برای خود و دیگران کنیم، یا در یک عصر زیبا که یک برنامه گردش و دورهمی برای خودمان به همراه دوستانمان تدارک دیده ایم و یا حتی وقتی به یک مهمانی مجلل دعوت شده‌ایم.

اما با مراجعه به کمد لباسهایمان می بینیم تمام لباس هایمان تکراری شده است، یا لباسی را که تنها یک بار پوشیده ایم، دیگر اندازه مان نیست.شاید اولین راه حلی که به ذهن بیاید خرید یک دست لباس جدید باشد. هر چند این راه حل چالش های خودش را دارد مثل: زمانی که باید برای خرید لباس بگذاریم، قیمت لباس و گرانی، وجود برندهای تقلبی و کیفیت پایین برخی از لباسها به نسبت قیمت پرداختی، زمان محدود استفاده از برخی از لباسها به دلیل تغییر فصل و …، دفعات محدود پوشیدن بعضی دیگر از لباسها مثل لباس های مجلسی که تنها یکبار پوشیده می شود.و اگر تمام این چالشها را پشت سر بگذاریم با مسئله مهمی به نام فضای کمد لباس روبرو می شویم و مجبوریم فکری به حال لباس های قدیمی بکنیم. راستی لباس جدیدی که خریده ایم کی تکراری خواهد شد؟

داستان شروع استارت آپ Rent The Runway

Rent The Runway در اوج بحران اقتصادی آمریکا به موفقیت رسید.

شرکت Rent The Runway نوامبر سال ۲۰۰۹ در دوران بحران اقتصادی توسط دو دوست به نام جنیفر هایمن و جنیفر فلیس (Jennifer Hyman and Jennifer Fleiss) تاسیس شد و مارچ ۲۰۱۹ با دریافت تامین اعتبار، ارزش آن حدود ۱ بیلیون دلار ارزیابی شد.

۳۰ نوامبر ۲۰۰۸ لحظۀ “آهان” – نقطه شروع

در سال ۲۰۰۸ دو دختر بعنوان همگروه و همرزم یکدیگر را در مدرسه کسب و کار هاروارد ملاقات کردند. آنها مرتباً برای بحث در مورد ایده های کارآفرینی که یکی از آنها Rent the Runway بود، ملاقات می کردند.

تعطیلات جشن شکرگذاری جنیفر که دانشجوی بیزینس هاروارد بود، برای تعطیلات به خانه می‌رود و با خواهرش روبرو می شود. خواهری که برای رفتن به عروسی دوستش پیرهن مجلسی به قیمت ۲۰۰۰$ خریده است. این تصمیم و پرداخت جسورانه خاوهرش او را به سمت بدهی کارت اعتباری سوق می‌داد. جنیفر به عنوان خواهر بزرگ شروع به نصیحت می‌کند و می‌گوید با کمدی پر از لباس مجدد لباس تازه تهیه کردی!!! و در جواب خواهرش پاسخ می‌دهد: همه این لباس ها را یکبار پوشیده ام و با همه آنها در فیسبوک عکس دارم.

بعد از سپری کردن تعطیلات و برگشت به روال روزمره جنیفر که تمام ذهنش مشغول بود ایده اجاره لباس را با دوستش مطرح کرد که چرا آدمها لباس مجلسی که فقط یکبار می‌پوشند را با قیمت بالا می‌خرند؟ چرا اجاره نمی‌کنند؟!

هر دو دوست احساس کردند که ایده بیزینس خوب است و باید نظر کسانی که در مارکت و بازار مُد لباس هستند را هم بپرسند. دو دختر با این سؤال که آیا صنعت مد با ایده آنها همراه خواهد شد یا خیر روبرو بودند. آنها بعد از ظهر دایان فون فورستنبرگ با ارسال نامه سرمایه ای (چرا در صدر شروع نمی کنند؟) که به جلسه موافقت کردند. فکر کردند که چرا از مهمترین آدم دنیای فشن شروع نکنند؟!

بنابراین شروع کردند که ایمیل “دایان – Diane von Furstenberg” رو حدس بزنند. در نهایت یکی از حدس ها درست بود و توانستن از او وقت ملاقات بگیرند. (به کاری که این دو دوست انجام دادن “نامه سرد فرستادن برای شانس” می‌گویند.)

روز بعد ” آرزوی بزرگ کن و دنبالش برو”

با اعتماد به نفس کامل وارد دفتر دایان شدند و خود را مدیر مؤسس شرکت Rent The Runway (اسمی که یک شبه انتخاب کرده بودند) معرفی کردند. بعد از کلی صحبت، طبق قانون طلایی جلسات کاری، جلسه بعدی را نیز تنظیم کردند.

ایده این بود که لباس‌های مغازه‌های زنجیره‌ای دایان را در وبسایت شرکت Rent The Runway برای اجاره معرفی کنند. دایان گفت:

سالهاست که مردم آمریکا این کار را انجام می‌دهند! لباس گران می‌خرند، با لباس خریداری شده به مهمانی می‌روند سپس برچسب های را به لباس زده و آن را پس می‌آورند. در نهایت ایده خوبیست اما من نیستم چون در حقیقت کار شما بازار من را تهدید خواهد کرد.

آپریل ۲۰۰۹

وقت آن بود که تست شود آیا زنان لباس اجاره می کنند یا نه! بنابراین دو دوست برای تست ایده با پول‌های پس انداز کرده، ۱۰۰ لباس به سایز خودشان خریدند و به همراه بکی یک غرفه سیار اجاره لباس در محوطه دانشگاه برپا کردند تا عکس العمل دختران را از نزدیک بررسی کنند. یک دختر متوجه یک لباس دنباله دار از Tory Burch شد. دوید و آن را پوشید و با هیجان خوشحالی فریاد زد: محشر شدم! تست برپا شدن غرفه نشان داد که بیشتر دختران دوست دارند لحظه ای حس سیندرا بودن را داشته باشند و احساس شگفت انگیز بودن کنند و از تجربه پوشیدن لباس از برند و طراح معروف لذت ببرند!!!

جون – اکتبر ۲۰۰۹

بلاخره وبسایت طراحی و راه اندازی شد. با گذشت چند ماه از راه اندازی سایت جنی و جنی به همراه چند نفر از اعضای تیم اصلی و یک کارورز داخلی، با وجود آنکه خیلی از کارها طبق برنامه پیش نرفت در نهایت کار را به سرانجام رساندند. با ارسال ایمیل سعی کردند به طراح ها دسترسی پیدا کنند. به ملاقات صدها طراح برای پرزنت و قرض گرفتن لباس رفتند و کلی جواب نه محکم شنیدند اما در نهایت آنها با طراحان بی شمار (که از آنها استقبال کردند)، یک عکسبرداری در لحظه آخر(وقتی متوجه شدند که طراحان لباس عکس لباس را ارائه نمی دهند)، برون سپاری توسعه اینترنتی وبسایت (هنگامی که توپ را به زمین انداختند بهبود یافتند)، سیستم توزیع و عملیات خشکشویی (در یک دستگاه تمیز کننده محلی) و ارسال ایمیل به همه با همه سختیها کار را بطور رسمی آغاز کردند.

نوامبر ۲۰۰۹

روز افتتاح خارق العاده بود. روز ۸ نوامبر ۲۰۰۹ نیویورک تایمز یک مقاله با عنوان “A Netflix Model for Haute Couture” بهمراه تصویری که در آن جنی و جنی حضور داشتند چاپ کرد.

برای بسیاری از خانمها ، یک لباس ۱۰۰۰ دلاری چیزی است که در صفحات یک مجله براق یا بر تن یک چهره مشهور را تحسین می کنند – نه یک کالای آویز در کمد آنها. اما یک وب سایت نوپا بنام شرکت Rent The Runway امیدوار است که دسترسی به انتهای دنیای فشن را به راحتی و آسانی اجاره فیلم های نتفلیکس کند. سرویس سفارش ایمیلی که روز دوشنبه مرحله آزمایشی خود را تمام می کنید، به زنان اجازه می دهد تا لباس هایی را از طراحان مد مشهور مانند دایان فون فارستنبرگ، هروه لجر و پرونزا شوولر به ارزش تقریبی یک دهم قیمت خرید آن اجاره کنند.¹

نیویورک تایمز

این داستان ۱۰۰،۰۰۰ نفر را ترقیب به ثبت سفارش کرد! طرز فکر دو دوست فرهنگ کارآفرینی Rent the Runway را هدایت میکند؛ جایی که هر یک از اعضای تیم نقش مهمی در ساخت “کمد در ابر” ایفا می کند.

نگاهی به بیزینس مدل Rent The Runway

از زبان بنیانگذاران

به ما گفتند دیوانه هستیم و ما خوشحالیم که گوش نکردیم …
هنگامی که ما قادر به پوشیدن چیزهایی هستیم که باعث می شود بهترین احساسات خود را داشته باشیم، می توانیم بهترینِ خودمان باشیم و به نوبه خود بهترین زندگی خود را زندگی کنیم. با این وجود مجبور به سازش هستیم – وقت و هزینه زیادی را صرف لباس کرده ایم، اما هرگز آنچه را که می خواستیم نداشته ایم. نتیجه؟ کمدی پر از لباس و هیچ چیز برای پوشیدن نداریم!
ما با ساخت اولین و تنها “کمد در ابر” – ‘closet in the cloud’ در جهان، تغییر را آغاز کردیم: یک کمد رویایی پر از سبک های طراحی نامحدود. تصویر کنید هر مُد و ترند روز، هر رنگ، هر چاپ و هر آنچه را که تا به حال خواسته اید بپوشید اما به لباس سیاه خسته کننده همیشگی خود بسنده کرده اید. برخی این را آزادی مد می نامند و ما آن را یک انقلاب مد می نامیم.
با داشتن کمد نامحدود، زنان می توانند آزادانه خود را ابراز کنند و برای زندگی های باورنکردنی که در آن زندگی می کنند، لباس بپوشند – خواه این یک ظاهر خاص برای یک رویداد بزرگ یا لباس های روزمره برای پاستفاده روزمره. ما معتقدیم که اجاره، آینده لباس پوشیدن است و ما فقط راه را آغاز کردیم…

1. ادامه مقاله خبری نیویورک تایمز را اینجا مطالعه کنید. ↩︎