CueCat: وقتی بارکدخوان می‌خواست گربه باشه! 🐱‍💻

بارکدها و انواع دیگر تگ های شناسایی در همه جا وجود دارند و هر چیزی را که به روش های جدید و هوشمندانه حرکت می کند ردیابی می کنند. اگر سر خود را از راست به چپ بچرخانید ، احتمالاً حداقل سه مورد را در نزدیکی خود خواهید دید که روی آنها بارکد وجود دارد. در سال 2000، نشریات ایالات متحده مانند Wired، مجله Parade و Forbes شروع به چاپ بارکدهای اختصاصی در کنار مقالات و تبلیغات چاپی خود کردند. هدف بارکدها این بود که از خوانندگان بخواهند آنها را اسکن کنند تا “بیشتر بخوانند”.

توجه داشته باشید که همه اینها قبل از ظهور گوشی های هوشمند مدرن اتفاق افتاده است. این بارکدها را فقط با دستگاهی به نام CueCat می‌شد خواند . یک دستگاه شبیه گربه ، آنها احتمالاً فکر می کردند که هوشمندانه است که یک گربه به رایانه شخصی در کنار ماوس وصل شود!

اما کمی مشکل مرغ و تخم مرغ وجود داشت چون که نمی توانستید بارکد اختصاصی را بدون بارکد اسکنر اختصاصی بخوانید.

بنابراین مشترکین نشریات فوق یک روز از خواب بیدار شدند و یک دستگاه CueCat را در صندوق پستی خود پیدا کردند. شرکت رادیو شاک هزاران دستگاه را به صورت رایگان در فروشگاه‌های خرده‌فروشی خود واگذار کرد (این فقط یکی از دلایلی بود که این شرکت برای ورشکستگی نهایی خود در سال 2015 ذکر کرد).

چی بود این CueCat؟

CueCat یک بارکدخوان بود که اواخر دهه ۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ عرضه شد. طراحی فیزیکی‌اش شبیه یک گربه‌ی کوچولو بود که با USB به کامپیوتر وصل می‌شد. مأموریتش؟

پل زدن بین دنیای فیزیکی (مثلاً مجله‌ها) و دنیای دیجیتال (اینترنت).

مثلاً یه مقاله توی مجله Forbes می‌خوندی، کنارش یک بارکد خاص بود؛
با CueCat اسکنش می‌کردی، یهو می‌بردت به یه لینک آنلاین مرتبط با همون موضوع.

😼 چرا بهش می‌گفتن CueCat؟

• “Cue” از کلمه‌ی Signal یا Hint میاد (سرنخ برای بردن کاربر به محتوای دیجیتال)
• و “Cat” هم چون شکل دستگاه شبیه گربه بود
• وقتی به کامپیوتر وصل می‌شد، نور قرمزی از زیرش می‌تابید؛ انگار یه گربه‌ی سایبری داره دنبال نور لیزر می‌گرده!

💸 سرمایه‌گذاری و جنجال:

CueCat با حمایت چندین ناشر بزرگ (مثل Forbes، Wired و RadioShack) و بالغ بر ۱۸۵ میلیون دلار سرمایه وارد بازار شد.
حتی میلیون‌ها نسخه رایگانش به خونه‌های مردم پست شد!

اما… از همون اول همه گفتن:

😐 «یعنی من باید این چیزو وصل کنم به کامپیوتر، مجله بخونم، بعد بارکد بزنم، بعد برم اینترنت؟! مگه خل شدم؟!»

چرا شکست خورد؟

برای نصب یک Cuecat باید کاربر کارهای زیر را انجام می داد :

• صفحه کلید را از کامپیوتر جدا می کرد.
• یک دستگاه CueCat را به کانکتور صفحه کلید PS/2 رایانه شخصی خود وصل می کرد.
• صفحه کلید آنها را دوباره به کانکتور :CueCat متصل می کرد.

• نرم افزار همراه اختصاصی را از سی دی نصب می کرد که CueCat را قادر می ساخت تا هنگام اسکن بارکد، کاری “مفید” انجام دهد (یعنی باز کردن یک صفحه وب ).

حالا قسمت سرگرم کننده: تصور کنید آخر هفته در حال استراحت هستید، روی مبل استراحت می کنید و مجله می خوانید. اما باید فرض کنیم که شما فقط مجلات را در محدوده کامپیوتر شخصی می خوانید. این بارکد کنار این تبلیغ کوکاکولا چیست؟ چه چیز بیشتری می توانم در مورد این محصول مرموز یاد بگیرم؟ بیایید دریابیم. بلند شوید و به سمت کامپیوتر بروید. آن را بوت کنید. چون حوالی سال 2000 هستیم، کمی طول می کشد. وارد کامپیوتر شوید. با مودم Dial-up شمارهگیری کنید تا به اینترنت وصل شوید . دستگاه CueCat خود را بردارید و بارکد را اسکن کنید .یادم رفت مجله را هم بیاورید. اکنون صبورانه منتظر بمانید تا یک صفحه وب به تدریج بارگذاری شود و هدیه تبلیغات اضافی را به همراه داشته باشد. لذت ببرید!

در شور و نشاط مهیج رونق عصر دات کام قبل از سقوط سال 2001، شرکتی به نام Digital: Convergence با این وعده که «دنیای فیزیکی و دیجیتالی» را ادغام خواهد کرد، 185 میلیون دلار سرمایه جمع آوری کرد. چیزی که آنها در عوض به آن دست یافتند این بود : چیزی اختراع کردند که مجله PC آن را یکی از بدترین 25 محصول فناوری تمام دوران نامید.
CueCat در سطح جهانی یک شکست تمام عیار خورد.

📱 مقایسه با تکنولوژی‌های امروزی:

🎯 نکات حرفه‌ای برای طراحان محصول

💬 نتیجه‌گیری: CueCat یه نوآوری بود؟

صددرصد.
اما یکی از اون نوآوری‌هایی که قبل از زمان خودش به دنیا اومده بود و با فهمی ناقص از کاربر.
شاید اگه امروز CueCat رو به‌صورت یه اکستنشن موبایلی با اسکنر QR و AI توصیه‌گر عرضه می‌کردن، داستان فرق می‌کرد…