BeoSound 9000: طراحی سیستم صوتی مهندسیشده تجربه، از جنس صدا و حرکت (Bang & Olufsen, 1997)
BeoSound 9000 تنها یک پخشکننده CD نبود؛ یک مانفیست طراحی تجربه (UX) در محصولی الکترونیکی بود.
در زمانی که دیوایسهای صوتی معمولاً جعبههایی بیهویت بودن، Bang & Olufsen با BeoSound 9000، عملکرد، صدا، حرکت و نمایش را در روایتی مهندسیشده و نمایشی ترکیب کرد. نتیجه؟ تجربهای نزدیک به تماشای اپرا – فقط برای تعویض یک CD.

🧩 مسأله طراحی
در میانهی دهه ۹۰، CD پلیرها از نظر فنی تکاملیافته بودن، اما از نظر تجربه کاربری و زیباییشناسی عقب مونده بودن.
🔍 مسئله:
چطور میشه یک عملکرد کاملاً معمولی (پخش موسیقی از چند CD) رو به یک تجربه لذتبخش و معنادار تبدیل کرد؟

🛠 راهحل طراحی
جنبه | راهحل B&O |
---|---|
فرم کلی | طراحی عمودی با ۶ CD قابل مشاهده – حذف «جعبهگرایی» سنتی |
مکانیزم حرکتی | بازوی مکانیکی سریع که بین CDها حرکت میکرد (مکثدار و دقیق – مثل اجرای نمایشی) |
صدا | صدای حرکت مکانیکی بازو عمداً حفظ شد تا حس «زنده بودن دستگاه» منتقل شود |
تعاملپذیری | پنل شفاف شیشهای، نورپردازی مینیمال، دکمههای لمسی خازنی |
مود نمایش | نمایشگر زمان و ترک بهصورت افقی، در هماهنگی با معماری CDها |

🔬 نکات حرفهای
🔁 هنوز زندهست؟
امروزه با وجود سرویسهای استریم، فرمهای لمسی تخت، و تجربههای غیرفیزیکی، خیلیها BeoSound 9000 رو متعلق به گذشته میدونن.
اما واقعیت اینه که:
تجربهای که کاربر رو تماشاچی یک رفتار مکانیکی هوشمند میکنه، همچنان در طراحی محصولات آیندهنگر (از قهوهسازهای پریمیوم تا رباطهای خانگی) نقش داره.