BendDesk: میز کار تعاملی و خمیده آینده؟
📍 آلمان، ۲۰۱۰ — موسسه رسانه‌های تنگیبل، RWTH Aachen
تصور کن پشت میزی نشستی که سطحش از رو به رویت شروع می‌شود، به نرمی خم می‌شود، و عمود بالا می‌آید — نه فقط برای تماشا، بلکه برای لمس.
دو سطح — افقی و عمودی — یکی شده‌اند. نه دو مانیتور، نه یک میز و یک صفحه‌کلید. بلکه یک سطح یک‌تکه، لمسی، تعاملی.
این بود BendDesk یک نمونه‌ی اولیه از آینده‌ی میز کار، در دورانی که هنوز لمس معنایش در آیفون خلاصه می‌شد.
ایده‌ی اصلی BendDesk
BendDesk تلاش می‌کرد تا با ترکیب دو سطح کاری (desktop + whiteboard) به یک فضای تعاملی پیوسته، مفهومی جدید از «محیط کار دیجیتال» بسازه:
- پروژکتورهای بالا و پایین: محتوا را روی دو سطح نمایش می‌دادند
- دوربین‌های مادون قرمز: حرکات دست و لمس را در هر دو سطح تشخیص می‌دادند
- زبان تعامل نو: حرکت دادن فایل‌ها از سطح افقی به عمودی، مثل چسباندن پست‌ایت به دیوار
چرا جلوتر از زمان خودش بود؟
| عامل | محدودیت |
|---|---|
| فناوری | نبود صفحات لمسی خمیده و سبک با دقت بالا |
| UX | کاربرها هنوز به تعامل پیوسته بین سطوح عادت نداشتن |
| فضا | میزهای خمیده با ابعاد خاص، برای محیط‌های معمول جاگیر بودن |
| بازار | طراح‌ها و دفاتر دیجیتال هنوز روی لپ‌تاپ/تبلت متمرکز بودن |
اما امروز چی؟
- نمایشگرهای OLED خمیده فراگیر شدن
- دفاتر خلاق با نیازهای طراحی، انیمیشن و co-creation به فضاهای multi-surface نیاز دارن
- حتی بازی‌ها و NFTها به سطح‌های تجربی‌تر نیاز دارن
- و مهم‌تر از همه، انسان دوباره به “فضا” داره فکر می‌کنه — نه فقط “صفحه”
🔁 چرا هنوز می‌تونه جواب بده؟
📜 نتیجه‌گیری:
BendDesk محصولی بود از دنیای آینده که اشتباهی زود رسید.
اما حالا که فناوری و نیاز فرهنگی‌اش کنار هم ایستادن، وقتشه این ایده‌ها رو از کشوهای تاریخ دربیاریم.
در باشگاه پرورش محصول، تمرین می‌کنیم تا فراموش‌شده‌ها رو دوباره به شکل آینده‌دار بازطراحی کنیم، تا تاریخ آینده را بسازیم.