طراحی به سبک های-تک | High-Tech Design
سبک های-تک (High-Tech) در طراحی به معنی به‌کارگیری فناوری‌های پیشرفته، مواد نوآورانه، و زیبایی‌شناسی مدرن برای ایجاد استایل منحصر بفرد و محصولاتی است که هم عملکردی و هم چشم‌گیر باشند. این سبک اغلب با ترکیب تکنولوژی و هنر، نگاه آینده‌نگرانه‌ای را به نمایش می‌گذارد.
بررسی کلی استایل های-تک
اصطلاح های تک آمیزه ای از دو واژه ی های استایل High Style و تکنولوژی Technology است و در لغت به معنی تکنولوژی برتر است اما علیرغم عنوان و معنای ظاهری اسمش هرگز در خدمت تکنولوژی قرار نگرفته است و هرگز از تکنولوژی هیولایی برای سرکوب کردن احساسات انسان ها و تهدید روابط انسانی و مردمی نساخته است؛ بلکه های تک ساده ترین و عام پسندانه ترین نگاه را به تکنولوژی دارد، به همین دلیل طراحی داخلی و طراحی محصولات خانگی عرصه ی خوبی برای خود نمایی های تک می باشد. در این سبک عقیده بر پنهان نمودن ساختار نیست بلکه استفاده ی پر معنی از عناصر ضروری ساختمانی بر اساس گفته ی سولیوان L.H.Sullivan مبنی بر تبعیت فرم از عملکرد می باشد، اگرچه درابتدا دیده می شد که طراحان فعالانه سنت ها را در حمایت از این مشی جدید و بی نظیر نقض می کردند اما ساخت مرکز پامپیدو در اوایل دوره ی های تک نقطه ی تحولی برای حداکثر نیازمندی بین فرم و عملکرد بود و گفته می شود های تک به خاطر وجود این امر ادامه یافت اما نه لزوما به این دلیل.
مرور به تاریخچه استایل هایتک:
های تک (High tech) حدود صد سال پس از خلق اولین مظهر آن در پاریس در سال 1870 میلادی به عنوان بلندترین برج سازه فلزی (برج ایفل) که به یاد انقلاب کبیر فرانسه ساخته شد، پس از گذراندن دوره های مختلفی چون مدرنیزم و پست مدرنبزم به عنوان سبک و شیوه ای خاص در طراحی پا به عرصه گذاشت. اصطلاح خاص سبک به استفاده پر معنی از تکنولوژی مدرن، اجزای صنعتی، تجهیزات یا مواد در طراحی معماری، معماری داخلی و طراحی صنعتی کاربرد داشت. واژه های تک اولین بار توسط جان کرون Joan Kron و سوزان اسلسین Susan Slesin در یک مقاله ی مجله ای در سال 1977 میلادی به کار رفت، یک سال بعد یعنی در 1987 میلادی این دو در کتاب خود با نام “هایتک سبک صنعتی و کتابی مرجع برای خانه” (High Tech: The industrial style and source-book for the home) نمونه ها یی از آثار این سبک را نام برده و به معرفی بیشتر آن پرداختند و برای بالا بردن ارزش بحثشان چنین شعاری را مطرح کردند که زیبایی صنعتی در طرح یکی از تمایلات طرح امروز است.
نخستین قدم ها ی های تک توسط شماری از طراحان از جمله ریچارد راجرز Richard Rogers، نورمن فاستر Norman Foste، نیکلاس گریمشاو Nicholas Grimshaw و… در اوایل دهه ی 70 بر داشته شد. برای مثال مرکز پامپیدو Pompidou Center در پاریس که توسط رنزو پیانو Renzo Piano و ریچارد راجرز در سال 1977 ویا بانک هنگ کنگ وشانگهای که به سال 1981 توسط نورمن فاستر و همچنین ساختمان لویدز Lloyds لندن که در سال 1986 توسط ریچارد راجرز طراحی و ساخته شدند.
از طراحان سرشناس های تک می‌توان به : آندریاس وبر، ماریو بوتا، نورمن فاستر، ریچارد راجرز، رنزو پیانو، بروس بوردیک، جین مارک داکاستا، هانس دینی بیر، رودنی کینزمان؛ اشاره کرد.
ویژگی‌های کلیدی طراحی های-تک
طراحی محصول در این سبک بسیار روشن وشفاف است و تا حدی به مینیمالیزم نزدیک بوده و با وجود اینکه از دقتی بالا برخوردار می باشد جزییا ت غیر ضروری را به کار نمی گیرد.
زمانی جذابیت تکنولوژی شکست خورده ی برتری افزایشی برای زیبایی شناسی بود حالا اصطلاح های تک به عنوان سبکی جهانی به رسمییت شناخته شده است؛ های تک تأکید می کند که تکنولوژی ساختمان ها را توسط موقعیت های بیرونی نشان دهد، از جمله لوله های ساختمانی و آسانسورها و… را جسورانه نمایش می دهد و در کل های تک سعی در نشان دادن آشکار و بارز مواد و گریز از نمایش زیبایی پوششی دارد و به جای آن عریانی مواد را به نحوی موثر و آشکار برای بینده مطرح می نماید. موتیف های های تک شامل استراکچرهای فلزی در معرض دید و کانال های تهویه می باشند. در این سبک هیچ اتصالی پنهان نمی شود و هیچ سازه ای تحت پوشش قرار نمی گیرد. اصولا سبک های تک به ساختار و سازه ارزش زیبایی شناسانه می دهد.
- مواد و متریال‌ها
- فلزات براق: مانند آلومینیوم، فولاد ضدزنگ، یا تیتانیوم.
- شیشه‌های صنعتی: شفاف یا مات برای ظاهری سبک و مدرن.
- پلیمرهای پیشرفته: برای کاهش وزن و افزایش دوام.
- نورپردازی LED: به عنوان جزئی از طراحی، نه فقط برای روشنایی.
- رنگ‌ها
- مهم ترین ویژگی هایتک از نظر رنگ استفاده از رنگ های طبیعی است. پیچیدگی در این آثار بسیار کم است به گونه ای که درک آثار از طرف استفاده گر به سادگی صورت می پذیرد. تقارن محوری در اغلب آثار دیده می شود. این تقارن استحکام استاتیکی را تشدید می کند.
- رنگ‌های خنثی: مانند نقره‌ای، خاکستری، سفید و مشکی.
- رنگ‌های تند اما محدود: مثل آبی نئونی، قرمز لیزری یا سبز فسفری برای تأکید.
- المان‌ها و جزئیات
- خطوط مستقیم و زوایای تیز.
- اتصالات آشکار: مانند پیچ‌ها یا پرچ‌ها برای نمایش سازه محصول.
- طراحی‌های مینیمال با تمرکز روی عملکرد و استفاده از فضا.
- صفحات دیجیتال، حسگرها و المان‌های هوشمند.
- ویژگی‌های عملکردی
- هوشمندی: مانند اتصال به اینترنت، حسگرهای حرکتی، یا کنترل از راه دور.
- چندمنظوره بودن: قابلیت تغییر شکل یا تطبیق با نیازهای مختلف.
- بازده انرژی: طراحی‌هایی که انرژی کمتری مصرف می‌کنند یا از منابع تجدیدپذیر بهره می‌برند.
اصل مهم در طراحی های تک این است که همواره باید برای هر تصمیم گیری در طراحی مبنای عملکردی وجود داشته باشد. در معماری سازه باید واقعی باشد و توجیهی عملکردی داشته باشد. های تک تمایل به مبالغه آمیز کردن عملکرد تکنیکی اجزای ساختمان دارد. المان های بناهای های تک سازه ی فلزی عضلانی، پوسته ی صیقلی نفوذ ناپذیر و سر سخت، کانال های هوا و دود کش هایی که عملا در معرض دید قرار می گیرند، بیان گر فرم تکنیکی خود هستند.
مثال‌هایی از طراحی های-تک در صنایع مختلف
1. معماری
- مرکز پمپیدو (Centre Pompidou) – فرانسه: ساختاری که تمام تأسیسات و جزئیات مهندسی ساختمان را آشکارا به نمایش می‌گذارد.
- برج‌های بیونیک (Bionic Towers): استفاده از فناوری‌های سبز برای کاهش مصرف انرژی.
2. خودروسازی
- تسلا مدل S: طراحی آیرودینامیک با تمرکز بر فناوری برقی.
- BMW i8: ترکیب فیبر کربن و چراغ‌های لیزری با طراحی فوق مدرن.
3. محصولات الکترونیکی
- اپل مک‌بوک پرو: شاسی آلومینیومی یکپارچه و طراحی مینیمال.
- ساعت هوشمند سامسونگ Galaxy Watch: ترکیب فناوری پیشرفته و طراحی شیک.
4. مد و فشن
- لباس‌های هوشمند: مانند ژاکت‌هایی با گرمایش داخلی یا پارچه‌های تغییر رنگ‌دهنده.
- کفش‌های خودبند نایک Adapt BB: با فناوری خودتنظیمی.
5. طراحی داخلی
- مبلمان های-تک: مانند صندلی‌های چرمی با پایه‌های فلزی براق یا میزهایی با شیشه‌های LED.
- نورپردازی هوشمند: چراغ‌هایی که رنگ و شدت آن‌ها با صدا یا حرکت تغییر می‌کند.
6. صنعت حمل‌ونقل
- قطار مگلو (Maglev Train): طراحی آیرودینامیک با فناوری شناوری مغناطیسی.
- هواپیماهای بوئینگ سری 787: استفاده از فیبر کربن برای کاهش وزن.
نکات حرفه‌ای: چگونه طراحی های-تک را در پروژه‌های خود به‌کار بگیرید؟
شما به این سطح از محتوا دسترسی ندارید و یا وارد اکانت خود نشدید.
ورود یا عضویت | خرید یا تمدید اشتراک
.: برای دانلود کاتالوگ آشنایی بامحتوای دیزاین کلاب اینجا کلیک کنید :.
معرفی محصولات معروف سبک های تک:
آی مک Imac: آی مک توسط جاناتان آیو Jonathan Ive طراحی شد و اولین بار در سال 1998 با رنگ های آب نباتی و پوشش نیمه شفاف عرضه شد که توجه جهانیان را به خود جلب کرد و در همان سال میزان فروش آن به بیش از دو میلیون رسید وچند سال بعد از آن یعنی در سال 2002 مدل های جدید آن طراحی و ساخته شد.
جارو برقی دایسون Dyson: جارو برقی دایسون توسط جیمز دایسون James dyson طراحی و در شرکت دایسون انگلستان به سال 2001ساخته شد. این جارو برقی بسیار قدرتمند تر از مدل های دیگر جارو برقی های ایستاده است و به واسطه ی سیستم مکش منحصر به فردش برای برداشتن و تمیز کردن آشغال های ریز و حتی لکه ها مناسب می باشد.
صندلی آیرون Aeron chair: صندلی آیرون که در سال 1994 به وسیله ی دون چادویک Don chadwick و بیل استامپ Bill stumpf برای شرکت مبلمان میلر طراحی شد، نشان دهنده ی تمرکز طراحی بر ارزش های معاصر است. این صندلی برای کارهای مختلف مناسب است و با حرکت استفاده گر تنظیم می شود. در این صندلی از پوسته ای استفاده شده که فرم بدن استفاده گر را به خود گرفته و پس از برخاستن فرد به حالت اولیه باز می گردد. به علاوه، اسکلت صندلی از آلومینیوم ساخته شده که قسمتی از آن از بازیافت قوطی های نوشابه به دست می آید و بدینگونه از انرژی مصرفی برای تولید کاسته می شود.
میز پذیرش خمیده Curved Reception Desk
این میز درسال 1998 توسط اوربینولومزی D’Urbino Lomazzi طراحی شد. صفحه ی رویی میز از شیشه ی شفاف و پیکره ی اصلی آن از جنس فولاد زنگ نزن با پرداخت آلومینیومی خاکستری رنگ تشکیل شده است و بدنه ی آلومینیومی آن متشکل از سوراخ های دایره ای یا مربعی می باشد. این محصول هم به طور مستقل و هم به صورت ترکیب شده به تعداد زیادی برای رسیدن به یک فرم واحد می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
جمع‌بندی و نکات کلیدی
طراحی به سبک های-تک ترکیبی از فناوری پیشرفته، زیبایی‌شناسی ساده، و عملکرد بهینه است. این سبک می‌تواند در صنایع مختلف، از معماری و خودروسازی تا محصولات مصرفی و مد، الهام‌بخش باشد.
خصوصیات کلیدی استایل‌های تک: ساده، فرم های کمینه گرا، مواد صنعتی، طراحی با ویژگی تکنولوژی بالا
