چرخ / قایق ورزش آبی Water Sport Wheel🌊 (1925)
از رویای راهرفتن روی آب تا طراحی یک اسباببازی آیندهنگر در دهه ۲۰ میلادی
دهه ۱۹۲۰ میلادی، زمانی بود که جهان تازه از شوک جنگ جهانی اول بیرون آمده و موجی از نوآوری، تفریح و بلندپروازی در زندگی روزمره به جریان افتاده بود. در چنین فضایی، ایدههایی به ظاهر فانتزی نیز فرصت تجلی پیدا کردند—از جمله “چرخ ورزشی آبی” (Water Sport Wheel)، وسیلهای که طراحی آن با ترکیبی از طنز، جسارت، و تخیلِ مهندسی میکوشید مرز بین خشکی و آب را حذف کند.

🎡 Water Sport Wheel چه بود؟
این وسیلهی آبی، از دو چرخ بزرگ تشکیل میشد که بهصورت شناور روی سطح آب قرار میگرفتند و فرد با قرار گرفتن در بین آنها و حرکت دادن پاها به کمک پدالهای داخلی، میتوانست روی آب راه برود یا بهتر بگوییم: بچرخد!
- طراحی اولیه: سال ۱۹۲۵
- مکان استفاده: دریاچهها، سواحل و رودخانههای آرام
- متریال: چارچوب فلزی سبک با پوشش چوب یا پارچهی ضدآب (بعضاً لاستیک)
- هدف: تفریح، ورزش، و سرگرمی در کنار نمایش توانایی تکنولوژیک و مهندسی
مکانیسم طراحی
چرخ ورزش آبی واقعا سرگرم کننده به نظر می رسد اما من واقعا مشکل دارم که بفهمم چگونه کار می کرد. و منابع و مقاله های کوتاه در مورد این اختراع سرنخ های کافی ارائه نمی دهد.شماره ژوئن 1925 مجله علم و اختراع این ایده را برای آینده حمل و نقل در جلد خود قرار داد. این اختراع به چارلز اف اریکسون نسبت داده شد و آن را “چرخ ورزشی” نامید که وسیله دوزیست معرفی شده بود. به گفته مجله، هم برای زمین و هم برای آب خواهد بود.
این موتور توسط یک موتور بنزینی دو سیلندر کوچک هدایت می شود و بر دشواری ذاتی تک چرخه های قبلی غلبه می کند، زیرا به راحتی متعادل می شود که دستگاه در حال حرکت یا ایستادن باشد. بدنه خودرو کاملا محصور است. بسیار خوب، این چیز یک موتور بنزینی دارد و کاملا محصور است. خوب خواهد بود. با این تفاوت که من جایی برای اگزوز نمی بینم. خودتان به اولین تصویر از داخل مجله که در زیر تکثیر شده است نگاهی بیندازید.


این موتورهای بنزینی اگزوز خود را کجا پمپاژ می کنند؟ زیرا این بسیار خطرناک به نظر می رسد. البته مگر اینکه فقط فرض کنیم که این جادوی آینده نگری است که این مشکل را حل خواهد کرد. گاهی اوقات شما فقط بخش سخت را به آینده واگذار می کنید، زیرا شما یک چشم انداز خیالی از فردا ارائه می دهید. اما مقاله واقعا روشن نمی کند که این چیزی است که قرار است در آینده ای دور باشد.
رویکرد طراحی چرخ آبی بیشتر از آنکه عملکردی باشد، نمایشی و تجربی بود. با این حال، نکات قابلتوجهی در طراحی آن وجود دارد:
مؤلفه طراحی | توضیح |
---|---|
حفظ تعادل | از آنجا که فرد داخل چرخ قرار میگرفت، مرکز ثقل به شکل طبیعی پایین میافتاد. |
مکانیزم حرکت | با استفاده از نیروهای چرخشی پاها روی پدالهایی درون چرخ، نیروی جلوبرنده ایجاد میشد. |
ضدآبسازی | استفاده از متریال سبک و مقاوم در برابر آب، به کمک چسب و واشرهای دستساز آن دوران. |
تجربه انسانی | حس شوخطبعی، ماجراجویی و غرابت، در طراحی لحاظ شده بود—ترکیبی از بازی کودکانه و آزمون علمی. |


📖 رفرنس و ارتباط با جریانهای طراحی
🎬 جمعبندی
Water Sport Wheel را میتوان نهفقط یک اسباببازی آبی، بلکه یک آزمایش طراحی ناموفق اما الهامبخش دانست.
در دنیای طراحی صنعتی، برخی پروژهها بیش از آنکه به “فروش” منجر شوند، الهامبخش جهتهای تازه در تفکر طراحی هستند.
ایده راهرفتن بر سطح آب، اگرچه در آن زمان چندان موفق نشد، ولی امروزه با تکنولوژیهای نوین مانند هیدروفویل، چوبهای ضدآب کامپوزیتی و موتورهای بدون پره، باز هم در حال احیاست—در قالبهایی که شاید برای کاربران قرن ۲۱ آشنا و دستیافتنی باشند.