فیلم و کتاب “خانه گوچی” House of Gucci (2021)

House of Gucci یه تقاطع عجیبه از مد، قتل و میراثه. برای تویی که به طراحی پوشاک علاقه‌مندی، دیدن یا خوندن این داستان نه‌تنها جذابه بلکه یه درس بزرگه:
گاهی لباس، فقط پارچه نیست. لباس، تاریخ می‌سازه. و تاریخ، می‌تونه خون‌آلود باشه.

🎥 معرفی فیلم “خانه گوچی” House of Gucci (2021)

🎬 کارگردان: ریدلی اسکات

🕶️ بازیگران:

• لیدی گاگا در نقش پاتریشیا رجیانی
• آدام درایور در نقش مائوریتزیو گوچی
• آل پاچینو، جرد لتو، سالما هایک و…

📖 خلاصه داستان:

فیلم بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده و ماجرای ورود پاتریشیا رجیانی به خاندان گوچی، ازدواجش با مائوریتزیو گوچی (نوه بنیان‌گذار برند گوچی)، و در نهایت، قتل مائوریتزیو توسط یک قاتل قراردادی به دستور پاتریشیاست. بله، همونقدر که دراماتیکه، واقعیه!

🎭 تم‌ها:

• جاه‌طلبی و سقوط
• کشمکش‌های خانوادگی در برندهای لوکس
• طراحی مد به‌عنوان قدرت، پول و سیاست
• نقش زن در امپراتوری‌های مد مردانه

🎨 نکته برای طراح‌هان مد:

فیلم پر از لباس‌های اورجینال از دهه‌های ۷۰ تا ۹۰ میلادیه، و یه مرجع تصویری عالی برای مطالعه استایل‌های کلاسیک و تغییرات برند گوچی در طول زمانه.

📚 معرفی کتاب House of Gucci: A Sensational Story of Murder, Madness, Glamour, and Greed

✍️ نویسنده: Sara Gay Forden

📘 درباره کتاب:

این کتاب در سال 2001 منتشر شد و منبع اصلی فیلم به حساب میاد. با نثری روزنامه‌نگارانه و تحقیقی، کتاب با دقت جزئیات رابطه‌های پیچیده، دعواهای حقوقی و تصمیمات تجاری خانواده گوچی رو واکاوی می‌کنه. و البته، از فشن به‌عنوان زبان قدرت حرف می‌زنه.

📚 چرا بخونی؟

• اگر طراح پوشاکی و می‌خوای بدونی چطور قدرت می‌تونه برندها رو از درون متلاشی کنه.
• اگر به برندینگ شخصی و خانوادگی علاقه‌داری.
• اگه دنبال یه روایت واقعی پرکشش مثل فیلمای نتفلیکسی هستی!

✨ نقل قول‌های ماندگار:

“It was a name that sounded so sweet, so seductive — synonymous with wealth, style, power. But that name was a curse too.”
(از دیالوگ ابتدایی فیلم توسط لیدی گاگا)

“Gucci was more than a brand. It was a dynasty.”
(از کتاب)

جمع‌بندی :

موقع تماشای فیلم اگر چیز زیادی از سرگذشت اعضای خانواده گوچی و روابط مخفی و آشکار آنها در دنیای مد و زندگی شخصی‌شان ندانید باز هم به راحتی با فیلم ارتباط برقرار می‌کنید. و چه بسا اگر مثل من با حواشی این خانواده جنجالی در دهه‌های گذشته آشنا نباشید بیشتر از فیلم راضی باشید و موقع تماشای آن آسان‌تر با دیوانه‌بازی‌های خاندان گوچی همراه شوید

فیلم‌هایی که مثل «خاندان گوچی»‌ بر اساس داستان‌ها یا شخصیت‌های واقعی ساخته می‌شوند دو استراتژی در مواجهه با مخاطب در پیش می‌گیرند. یا فرض را بر این می‌گذارند که مخاطب از قبل با زیر و بم‌های قصه آشنایی دارد و چارچوب دراماتیک اثر را بر اساس این پیش‌فرض بنا می‌کنند. و یا تصمیم‌ می‌گیرند اتفاقات واقعی را دستمایه فیلمی خودکفا قرار دهند تا حتا اگر مخاطب با فضای پیرامونی فیلم هم بیگانه باشد بتواند با آن ارتباط برقرار کند. ردپای رویکرد اول را می‌توان در فیلم‌هایی مثل «بوهمین راپسودی» و «اسپنسر» دنبال کرد؛ رویکردی که بیشتر به تولید فیلم‌هایی جنجالی، اما تاریخ‌مصرف‌دار منجر می‌شود. استاد استراتژی دوم اما کسی نیست جز مارتین اسکورسیزی در فیلم‌های ماندگاری مثل «رفقای خوب»، «گاو خشمگین» و «گرگ وال‌استریت». خوشبختانه ریدلی اسکات و فیلمنامه‌نویسان‌اش در «خاندان گوچی»‌ هم به همین راه رفته‌اند و به همین دلیل موقع تماشای فیلم اگر چیز زیادی از سرگذشت اعضای خانواده گوچی و روابط مخفی و آشکار آنها در دنیای مد و زندگی شخصی‌شان ندانید باز هم به راحتی با فیلم ارتباط برقرار می‌کنید. و چه بسا اگر مثل من با حواشی این خانواده جنجالی در دهه‌های گذشته آشنا نباشید بیشتر از فیلم راضی باشید و موقع تماشای آن آسان‌تر با دیوانه‌بازی‌های پاتریتزیو جیووانی (لیدی گاگا)،‌ بلاتکلیفی‌های موریتزیو گوچی (آدام درایور) و جاه‌طلبی‌های آلدو گوچی (آل پاچینو) همراه شوید.