حداکثر مزه، حداقل زباله با Cana One، چاپگرنوشیدنی

Cana one | کانا وان اولین چاپگر نوشیدنی مولکولی جهان است و هر طعم نوشيدني، سفارشي که دلت بخواد واست، بدون هدر دادن زمان درست می‌کنه؛

در این مقاله بیشتر با Cana One آشنا می‌شیم و راجع به مزایا و معایبش صحبت می‌کنیم و همچنین با علم مولکولار میکسولوژی بیشتر آشنا می‌شیم؛

آشنایی اولیه با طعم دهنده ها

بذارید بحث رو با طعم دهنده های نوشیدنی شروع کنیم؛ وقتی یک تولید کننده نوشیدنی برای اولین بار به طعم دهنده های نوشیدنی فکر می‌کند، اغلب طعم‌های اولیه مانند شکلات، توت فرنگی و وانیل به ذهن شما خطور می‌کند. فرمول سازان به طور فزاینده‌ای ممکن است طعم‌های پیچیده‌تری را در نظر بگیرند، مانند زنجبیل لیمو یا زردچوبه.به عنوان نوشیدنی استادانه درست‌تر، با بسیاری از مواد مغذی و مواد مغذی تحریک کننده خواب، تأمین انرژی یا جایگزین یک وعده غذایی، فرمول سازها باید با جعبه ابزار بزرگ و در حال رشد طعم دهنده های نوشیدنی آشنا شوند. این طعم دهنده های نوشیدنی غیر مشخص در حال پیدا کردن راه خود به سیستم‌های نوشیدنی هستند که تنها هدف آن تغییر طعم است.

شیمیدان ها معمولاً در پارامترهای مشخص کار می‌کنند تا طعم دهنده های نوشیدنی کاربردی ایجاد کنند که ممکن است در مواد تشکیل دهنده به عنوان عطر و طعم طبیعی، طعم مصنوعی یا طعم دهنده های طبیعی و مصنوعی اعلام شود. غیر G.M.O و گزینه‌های سازگار با مواد آلی موجود است.

“تغییر طعم‌ها یک هدف نهایی دارند و آن ارائه طعم مطلوب است.”

طعم دهنده های نوشیدنی تحت عنوان اسانس (طعم دهنده)، روغن فرار و روغن اتری نامیده می‌شود، و در درجه اول توسط حساسیت‌های شیمیایی از طعم و بو تعیین می‌شود. حساسیت سه‌گانه، که تشخیص مواد شیمیایی تحریک‌کننده در دهان و گلو، و همچنین دما و بافت، نیز برای احساس کلی ادراک عطر و طعم مهم است. عطر و طعم غذا را می‌توان با طعم‌های‌طبیعی یا مصنوعی که بر این حس‌ها تأثیر می‌گذارد، تغییر داد.“طعم دهنده” به عنوان ماده‌ای تعریف می‌شود که عطر و طعم ماده را تغییر می‌دهد و ویژگی‌های محلول را تغییر می‌دهد و باعث می‌شود آن ماده شیرین، ترش، تلخ و غیره باشد. عطر و طعم کیفیت چیزی است که احساس طعم را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

مولکولار میکسولوژی (Molecular Mixology)

[um_loggedin]

میکسولوژی مولکولار به عملیاتی گفته می‌ شود که طی آن نوشیدنی ها را با درصد مولکولی مشخص با هم ترکیب می‌کنند تا خواص محلول نهایی را تغییر دهند و آنرا دستکاری کنند. این علم از غذا شناسی مولکولی الهام گرفته شده است؛

یا به تعریفی دیگر میکسولوژی مولکولی ، عمل مخلوط کردن نوشیدنی ها با استفاده از علم ترکیب مواد و طعم شناسی برای دستکاری مواد در سطح مولکولی به منظور ایجاد بافت جدید با تاثیر حداقلی طعم و مزه است.

این علم الهام گرفته از غذا شناسی مولکولی ( molecular gastronomy ) بود که در حدود سال ۱۹۸۸ ابداع شد، و از تکنیک های مشابهی با غذا استفاده می کند. در هر دو نوع غذا و نوشیدنی ، هدف از این کار دستکاری وضعیت مواد برای ایجاد عطر و طعم ، دهان ، بافت و تصاویر جدید است که باعث تولید یک تجربه جدید می شود.

علت پیدایش علم مولکولار میکسولوژی در نوشیدنی ها

عملکرد میکسولوژی مولکولی در اواخر دهه ۲۰۰۰ و اوایل سال ۲۰۱۰ گسترده بود. در زمان رونق صحنه کوکتل مدرن بود که متصدی باران نه تنها بسیاری از کوکتل های کلاسیک فراموش شده را زنده می کردند بلکه نوشیدنی های مورد علاقه را نیز از نو احیا می کردند. در آن زمان ، توجه به تأثیرات چشمگیر در دنیای کوکتل وجود داشت ، و میکسولوژی مولکولی درست در آن موقع بود که مورد توجه گرفت.

تکنیک های محبوب میکسولوژی مولکولی شامل استفاده از کف ، ازت مایع ، ژل ، مه ، حرارت ، مایعات جامد کننده و موارد دیگر است. بسیاری از متصدیان بار (بارتندر) و مؤسسات تجاری کافه ای در سرتاسر جهان در میکسولوژی مولکولی و علم غذاشناسی و ترکیب مواد، تخصص دارند و حتی امروزه دوره های حرفه ای میکسولوژی در سرتاسر جهان برگزار می شود.

میتوان گفت یک بخش مهم این علم یک نوع شعبده بازی با مواد است و صرفاً نوشیدن یک نوشیدنی ساده برای افراد ، می تواند طاقت فرسا باشد. از این رو بخاطر جذابیت بخشیدن به صنعت خوراکی ها و مخصوصاً نوشیدنی های سرد بار کافه ها، میکسولوژی از اوایل سال ۲۰۱۰ ، بیشتر مورد پسند قرار گرفت. متقاضیان نوشیدنی ها به دنبال طعم تصفیه شده و نوشیدنی های ساده تر با تعادل عطر و طعم پیچیده ، این اتفاق را رقم زدند. برخی هنوز هم آن را تعقیب می کنند ، گرچه تا حد زیادی به عنوان یک تفریح دیده می شود که ممکن است روزی شاهد احیای آن به صورت دیگری باشد.

ترکیبات و تکنیک ها

در قلب میکسولوژی مولکولی مجموعه ای از فرایندها و فرمول ها قرار دارند که به نظر می رسد که آنها در آزمایشگاه علوم قرار دارند نه صرفاً بعنوان یک ترکیب ساده طعم ها. به عنوان مثال ، لاکتات کلسیم و آلژینات سدیم برای ساخت کره های کوکتل خوراکی با استفاده از فرآیندی به نام کروی سازی استفاده می شود. کره های موجیتو مولکولی یکی از نمونه های معروف است ، و آنها اساساً یک عکس عجیب و غریب در عکس های jello هستند.

فرایند رایج دیگر امولسیون است ، که از امولسیفایر برای اتصال دو مایعی که معمولاً با هم مخلوط نمی شوند ، استفاده می کند ، مانند چربی ها. کوکتل ها همچنین ممکن است دارای سیستم تعلیق باشند که در آن ماده ای مانند صمغ زانتام یک مایع را غلیظ می کند بنابراین در داخل مایعات دیگر معلق می شود. قوطیهای اکسید نیتروژن نیز بسیار محبوب و بکار رفته بودند تا کفهای کوکتل را با طعم خوشبو ایجاد کنند.

در یک رویکرد ساده تر ، نیتروژن مایع یا یخ خشک نوشیدنی های سرد یخی ایجاد می کند که smoke می شوند. با توجه به این تکنیک ها باید بسیار مراقب باشید زیرا مواد تشکیل دهنده در چنین سرماخوردگی شدید می توانند گلو و اندام های داخلی یک فرد را بسوزانند و هیچ کس نباید یخ خشک را بدون دانش کافی از میزان و نحوه درست استفاده از آن مصرف کند.

از جمله مؤلفه های مورد استفاده در میکسولوژی مولکولی می توان به کلرید کلسیم ، اقاقیای صمغ ، آدامس زانتام ، لسیتین سویا ، ژلاتین و سایر عوامل ژل مانند آگار آگار اشاره کرد. برخی از این مواد تا حدودی متداول هستند که برای انطباق دستور العمل های استاندارد برای رژیم های تخصصی از جمله کالاهای پخته شده بدون گلوتن و ظروف وگان استفاده می شود.

یک تیر و چند نشان

پارو کردن پول و حفظ محیط زیست

تمام نوشیدنی ها، ائم از قهوه، نوشابه های گازدار، مشروبات الکلی، نوشابه های انرژی زا و …یک نقطه تشابه در خودشون دارن، به نظر شما اون چیه؟

فرقشون در اینه که تمام اونها درصد خیلی زیادی از مواد تشکیل دهنده اشون از آبـــــه!

به این معنا که، تنها چیزی که اونا رو از هم متمایز می‌کنه یک درصد خیلی کوچیک افزودنیه!

نکته اینِ که این همه تولیدات سنگین و حملُ نقل و صادرات و واردات و بروبیای این محصولات و زباله هایی که در جهان تولید میکنن،

آسیب های جبران ناپذیری داره به محیط زیست ما میزنه، و همه اون بخاطر همین آبه!

هرسال در دنیا 400 تریلیون لیتر آب صرف تولید نوشیدنی های بسته بندی میشه و همینطور 540 میلیون دی اکسید کربن بواسطه فعالیت این صنایع ایجاد میشه؛

این شد که یک استارت آپ اومد و گفت مگه مردم خودشون شیر آب تو خونه شون ندارن؟!

خب ما بیایمیک دستگاهی بسازیم که ملت توش آب بریزن (یعنی ماده اصلی) و با فشار یک دکمه هرنوشیدنی که خواستن براشون بسازه!

و این شد که cana one اختراع شد!

استارت آپ cana one ایده پشت این دستگاه رو
” چاپگر نوشیدنی ملکولی یا Molecular beverage printer “
می نامه؛

این محصول رو می‌خری می‌ذاری رو کانتر آشپزخونه، (احتمالا آب هم مستقیم بهش وصل بشه، مث یخچال های ساید) و بعد با فشار یک دکمه می‌تونی از قهوه گرفته تا انواع نوشابه های طعم دار تا آبجو و تکیلا و تولید کنی!