استفان ساگمیستر | stefan sagmeister

استفان ساگمیستر در سال ۱۹۶۲ در شهر برگنس اتریش به دنیا آمد. او در دانشگاه هنرهای کاربردی شهر وین تحصیل كرد و بعد در دانشکده پرات نیویورک تحصیلاتش را تکمیل کرد.

استفان ساگمیستر را می توان یکی از بهترین ها و از تاثیرگذارترین طراحان گرافیک معروف دنیا در عصر حاضر نام برد.

استفان از سال ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۳ در یک آژانس تبلیغاتی لیوبونت در شهر هنگ کنگ مشغول كار بود و بعد از آن استودیوی شخصی خود را افتتاح کرد و نامش را “استوديو ديزاين ساگمیستر ” گذاشت.

دامنه فعالیت این استودیو شامل طراحى برندينگ، طراحی هويت سازمانى و طراحی شخصى بود.

بخشی از مصاحبه با استفان

به نظر شما طراحان گرافیک هنرمند هستند؟
به این موضوع اهمیت نمی‌دهم. برایان انو جذاب‌ترین تعریف را از هنر دارد. انو آثار هنری را «ماشه‌های تجربه» می‌داند و آنها را به عنوان اشیای با ارزش نمی‌پذیرد. ممکن است یک نقاشی از رامبراند این ماشه را بکشد یا یک اثر طراحی گرافیک.

معمولاً هنرمدان از موضع بالاتر به طراحی گرافیک نگاه می‌کنند. گاهی اوقات به نظر می‌رسد که دو جهان متفاوت هستند.
علی رغم همه صحبت‌هایی که درباره برداشته شدن مرزهای گرافیک و هنر می‌شود، به عقیده من این دو کاملاً از هم جدا هستند. مجلات هنری به ندرت به گرافیک می‌پردازند، ولی بخش عمده ای از صفحات مجلات گرافیک درباره هنر است! درخشان‌ترین تعریف را دونالد جاد3 در این  باره دارد: «طراحی گرافیک باید به کار بیاید، هنر نباید!»

آیا بین کاری که برای خودتان انجام می‌دهید و کاری که برای مشتری می‌کنید، تفاوتی وجود دارد؟
من برای خودم کار نمی‌کنم. وقتی هم برای خودم کار می‌کنم، همیشه آرزو دارم که بتوانم آن  را منتشر کنم. هیچ پروژه ای تا زمانی که منتشر نشود، فایده‌ای ندارد. من کار نمی‌کنم برای این  که ذهنم ارضا شود یا خوددرمانی کنم. من کار می‌کنم برای این  که حرف بزنم و ارتباط برقرار کنم.

تجربه چه تأثیری در تولید یک اثر طراحی گرافیک دارد؟
تجربه به من کمک می‌کند از همان ابتدا بفهمم سفارش و پروژه ای را قبول کنم یا قبول نکنم. این کمک می‌کند که همیشه در شروع کار یک پروژه اشتهای کافی برای انجام آن داشته باشم.

امروزه، مردم از شما چه انتظاری دارند؟
این روزها همه به نوعی طراح هستند. در برنامه‌های رایانه ای فونت‌ها را انتخاب می‌کنند و رنگ‌ها را تغییر می‌دهند. ولی این باعث نشده که حرفه ما دچار رکود شود. به دلیل این  که آنها از حرفه ای‌ها انتظار نتیجه شگفت انگیزی دارند که از عهده خودشان خارج باشد.

آیا معتقدید که طراح گرافیک باید شخصیت خود را به کارش وارد کند؟
نظرم در این  باره تغییر کرده. پیش از این گمان می‌کردم که طراحی گرافیک دربارة حل مشکل به وسیلة تصویر است و یک طراح باید تا حد امکان از شخصی شدن کارش اجتناب کند. ولی این همه کار بی مزه و بی تأثیر و فراموش شدنی، که هر روز تولید می‌شود، نتیجه این شیوه فکر کردن است. الآن گمان می‌کنم، خیلی مهم است که طراح، نقطه نظر خود را دربارة سفارش وارد کار کند. طراحان گرافیک مانند بازیگران سینما هستند. فیلم نامه تغییر نمی‌کند، ولی خیلی تفاوت می‌کند که نقشی را داستین ‌هافمن بازی کند یا بروس ویلیس.

چه طور آن چیزهایی را که به صورت شخصی برای تان اهمیت دارد، روی کاغذ، بوم یا صفحة نمایشگر منتقل و منتشر می‌کنید؟
اول باید کشف کنید به چه چیزهایی علاقه دارید؟ بعد حرکت می‌کنید و سفارش دهندگانی را با علایق مشترک پیدا می‌کنید.

شما کارکرد طراحی گرافیک را در عرضة یک محصول و کالا چه طور می‌بینید؟
با توجه به اشتیاق فروش و اشتهای خرید چه مسؤولیتی بر عهدة طراحی گرافیک است؟
گمان می‌کنم ما برای هر کاری که می‌کنیم، مسؤولیت سنگینی بر عهده مان است. برای این  که کالایی را تبلیغ کنیم، می‌توانیم در یک کوچه سرازیری بدویم یا این  که از دیوار راست بالا برویم. می‌توانیم سفارش را در یک فرایند باشکوه طراحی کنیم یا این  که آن  را به کلی به گند بکشیم.